Drodzy Rodzice,
jedna z kategorii zachowań jakie są przedmiotem rodzicielskiej troski to zachowania agresywne dziecka. Należą do nich: krzyki, bicie, niszczenie zabawek, plucie, gryzienie, wyzywanie. Skąd biorą się takie zachowania u małego dziecka?
Większość zachowań, które prezentuje człowiek to zachowania wyuczone. Pierwszymi, najważniejszymi nauczycielami dziecka, wzorem do naśladowania różnych zachowań, są jego rodzice oraz osoby z najbliższego otoczenia np. rodzeństwo. Miłość rodziców jest dla dziecka warunkiem przetrwania, a oni sami stanowią punkt odniesienia dla tworzącej się tożsamości dziecka dlatego mały człowiek obserwuje ich i naśladuje. Wyczuwa też świetnie nastroje i emocje swoich opiekunów. Im dziecko jest młodsze tym nastroje rodziców, zwłaszcza matki, silniej na nie oddziaływują. Na przykład przygnębiona czy zalękniona matka przekazuje swojemu dziecku niepokój. Pod jego wpływem może stać się ono płaczliwe czy mieć problemy ze snem. Krzyczący, czy przeklinający ojciec przekazuje taki wzorzec zachowania swojemu dziecku. Kiedy napotka ono sytuację, z którą nie będzie umiało sobie poradzić może również zareagować krzykiem czy przekleństwami. Im młodsze jest dziecko tym bardziej jego zachowanie jest odzwierciedleniem zachowań widzianych w najbliższym otoczeniu: u rodziców, rodzeństwa, dziadków.
Inną grupą czynników związanych z agresywnymi zachowaniami małych dzieci są media.
Już od niemowlęctwa dzieci mają kontakt z telewizją, internetem: bajkami, filmami. Im młodsze dziecko tym większy i trudniejszy do skontrolowania wpływ mają na nie oglądane treści. Dlaczego tak się dzieje?
Dziecko traktuje oglądane obrazy jak rzeczywistość, myśli, że to co widzi dzieje się naprawdę. Nie ma dystansu do oglądanych scen, odwzorowuje je potem w swoich zachowaniach.
Małe dziecko, które nie opanowało jeszcze mowy, nie potrafi porozmawiać o tym co widziało np. powiedzieć, że przestraszyło się jakiegoś obrazu lub zadać pytanie dotyczące oglądanych treści więc odtwarza je w swoim zachowaniu.
Ruchome obrazy wywołują w dziecku duże emocje, zarówno pozytywne jak i negatywne. Gdy treści, które ze sobą niosą są nieodpowiednie dla psychiki dziecka przeżywa ono napięcie emocjonalne, które rozładowuje poprzez agresywne zachowania.
Każde powtarzające się, agresywne zachowanie dziecka jest sygnałem, że nie radzi ono sobie z sytuacją w jakiej się znajduje. Przyczyny bowiem takiego zachowania u małego dziecka najczęściej leżą w otoczeniu dziecka a nie w nim samym. Aby uniknąć zachowań agresywnych u dzieci starajmy się stwarzać im stabilne, przewidywalne, bezpieczne środowisko, takie, w którym nie będą narażone na kontakt z różnymi przejawami agresji.